zaterdag 8 januari 2011

Aether

Aether

Soms heb je geluk, al kun je het afdwingen door vroeg te komen als het sneeuwt, zoals vanmorgen: het zwembad helemaal voor je zelf. Voordat je in het water stapt of springt is het een spiegel. Daarna zie je de golfjes die je veroorzaakt. Je kunt dat informatie noemen. Als je er uit gaat kun je zien dat iemand gezwommen heeft, daar. Een soort geheugen. Als er iemand bijkomt gaan de golfjes tegen elkaar in, doven uit tegen de rand. Maar als nu het zwembad oneindig groot zou zijn en de golven weerstandloos voortgingen, dan zou het oneindig veel informatie kunnen bevatten.

De Ouden kenden naast de ons ook bekende elementen water, vuur, lucht, aarde, een vijfde element: aether. 
In het Sanskriet is het woord: Akasha: de alles doordringende ruimte. Oorspronkelijk betekende het woord 'straling' of 'schittering'. Aether is de Griekse god van de atmosfeer, de bovenste luchtlaag, die de goden inademen (in tegenstelling tot de 'gewone', aardgebonden lucht die stervelingen inademen). Volgens de oude Grieken was hij de substantie waaruit licht zich vormde. Aether is de ziel van de wereld, hij omhult bergtoppen, wolken, sterren (dit zouden geconcentreerde vuren van Aether zijn), de zon en de maan. Hij stond ook bekend als Zeus' verdedigingslinie, omdat hij de aarde (Gaea) van de onderwereld (Tartarus) scheidde. Boven Aether bevindt zich de hemelkoepel van Ouranos. (Wikipedia)

Akasha is de moederschoot waaruit alles wat wij zintuiglijk waarnemen is voortgekomen en waarin dat alles uiteindelijk ook weer opgaat. 

Volgens Ervin Laszlo is de ether te vergelijken met een oneindig zwembad, waarin alle informatie blijft rondgaan. De Ouden kenden dit als Akasha-kroniek, een holografisch geheugen dat alle dingen die ooit zijn gebeurd of nog zullen gebeuren in alle delen van tijd en ruimte bevat.

Of dit juist is, kan ik niet beoordelen, maar fascinerend is het zeker.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten