zaterdag 8 januari 2011

Media

Media

Kijkend naar een goed gemaakte 3D-film heb je de illusie dat je werkelijk aanwezig bent in het beeld, aan de rand van een ravijn, of zwevend in de lucht op de rug van een grote vogel. In een computerspel maak je een avontuur mee. Je kiest een plaatsvervanger, een avatar, en reist met hem door de jungle. Je stuurt hem met behulp van knoppen. Je verplaatst je avatar, maar je verplaatst je ook in de avatar.
Is er een wezenlijk verschil met het je verplaatsen in Odysseus die de grot van de cycloop inloopt, hem bedriegt en later uitdaagt als hij wegvaart? Je voelt de angst als de cycloop grote stenen gooit naar het schip van Odysseus. Je voelt van binnenuit zijn verlangen naar huis als hij uitkijkt over de zee, terwijl hij nog in de macht is van Kalypso. Dit geldt voor alle literatuur; je bent als je 'De Koperen Tuin' leest Nol die verliefd is op Trix of Alice die verward wordt door de Hoedenmaker. Je verhuist naar de wereld achter de spiegel. Je leeft je in.

De 3D-film leidt je inleving met grote kracht door het ruimtelijke beeld, dat natuurlijk nog versterkt kan worden door geuren. In de nabije toekomst zet je een helm op en beleef je een bijna reële ervaring: visueel, auditief, sensitief. Hoe ver is het nog naar de virtuele orgastische ervaring, die de werkelijkheid kan overtreffen en in elk geval de weerzinwekkende exploitatie van ongelukkige vrouwen naar een primitieve historie verwijst, zoals de slavernij?

Verhalen zullen blijven bestaan; het fictioneel beleven van avonturen lijkt van alle tijden, maar waarom zou je nog een papieren boek met drukletters ter hand nemen als er zo veel krachtiger media op je pad komen?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten