zaterdag 8 januari 2011

Ramsey Nasr over Balkenende

Ramsey Nasr over Balkenende

Het is - om een modewoord te gebruiken - een stevig gedicht: liegen, de zijde van Herodes kiezen (dit tegen iemand met een bijbelse achtergrond), het farizeïsme.
Het begint met het venijnige 'Zo JP' en eindigt met het harde 'massaal vernietigd en bevrijd in ’t graf.' De woede van de dichter, zijn persoonlijke inzet, blijkt uit 'Ik ken een land...' Hij legt de politieke keuze van Balkenende bloot: voor Amerika, voor Israël.
Het laatste rijmwoord is zeer effectief. De dichter koos voor de sonnetvorm, traditioneel. Twee kwatrijnen, twee terzetten. Rijmschema omarmend en gekruist: eén keer assonerend eindrijm, één keer geen eindrijm. Ook in de terzetten: efg - efg, waarbij de f staat voor assonerend rijm. Het gedicht is jambisch, vijfvoetig, maar niet rigide.

Het treurige is dat Balkenende zich niet aangesproken voelt. Hoe veel kinderen, zal hij vragen, heeft Sadam Hoessein gedood? Moesten we die wrede dictator niet aanpakken. Wie is de nieuwe Herodes?
En: moet Israël zich dan laten vernietigen? Wie begint met de raketten? (Nasr op zijn beurt: en waarom die raketten?)

Iemand vraagt: is dit de functie van poëzie? Antwoord: lees de hekeldichten van Vondel (om maar in ons eigen taalgebied te blijven).

Nieuwjaarsgroet

Zo JP, hoe voelt het om te liegen
en dan te moeten zien dat het gedrukt staat?
Hoe voelt dat, om als christen-democraat
de zijde van Herodes te verkiezen

en honderdduizend kinderen te doden
omwille van één koning? Volkenrecht?
Ik ken een land dat dozen resoluties
juist dankzij ons al jaren naast zich neerlegt.

Ziehier onze premier, hij leest de krant
en denkt: laat ze maar lullen, mijn geweten
is zuiver. En geen koren zonder kaf.

’t Is goed te liegen voor het vaderland.
De beste wensen nog van alle Irakezen
massaal vernietigd en bevrijd in ’t graf.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten