zondag 9 januari 2011

Müritz

Müritz

Het Müritz-natuurgebied was in de DDR-tijd grotendeels Sperrgebiet. Bij Speck kun je nu wel komen, maar de weg loopt dood. Er staat een vervallen slot van de 19de eeuw - nu in het bezit van een projectontwikkelaar, die er (nog?) geen brood in ziet. Er staan grote huizen die weer bewoond zijn door mensen die een deel of een bouwwerk in de tuin aanbieden als Ferienwohnung. Vanuit het dorp, met nu 70 inwoners, kun je wandelen in de bossen en rondom de meren. In de tijd van de nazi's werd het gebied verwaarloosd. De communisten maakten er een persoonlijk vakantieoord van, maar ook de grenswachten mochten hier de nodige ontspanning opdoen. De minister-president, Willi Stosh, liet een vakantiewoning bouwen midden in een natuurgebied, met een groot jachtterrein. Dat was illegaal, maar de bevolking was niet op de hoogte en de partij liet het gaan. Hij ontving daar gasten, ook uit het westen, om te jagen.
Je kunt hier visarenden zien. Je kunt ze zelfs zien broeden, bovenop hoogspanningsmasten. In een informatiecentrum staat een groot tv-scherm, waarop je het paar ziet broeden. Af en toe vliegt man of vrouw weg. Er liggen drie eieren in het nest en er is genoeg vis in de meren om de jongen te voeden. In de winter trekken ze naar Niger in Afrika. Ze vliegen over Dresden, de Alpen, Sardinië, Algiers, de Sahara. Behalve deze roofvogels zie je de rode wauw, de kiekendief. Een andere grote vogel is de kraanvogel. Kleintjes zijn de rietgors, de karekiet, de kwikstaart, zwartkop. Je hoort de specht, de koekkoek. Het is al met al een groot lenteconcert.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten