zondag 9 januari 2011

Schwerin

Schwerin
Het is al 21 jaar geleden, maar in Wittenburg, onder Schwerin, zijn de sporen van de DDR nog duidelijk zichtbaar. Ja wel, er is veel opgeknapt; het gemeentehuis heeft een nieuwe koperen daklijst, maar bij de kerk staat een bouwval te koop en de straten zijn miserabel geplaveid met oude kinderkopjes. Over dat laatste kun je zeggen: dat is zo gelaten vanwege de antieke uitstraling en om het verkeer af te remmen, maar er zitten net iets te veel gaten in. Ook de sfeer in de straten is voor een belangrijk deel nog die van meer dan 20 jaar terug. Het is zaterdagmiddag en uitgestorven. Geen winkel is open; de straten zijn leeg. Dat is in veel steden in Duitsland zo, maar hier is het wel heel leeg. In een iets grotere stad als Parchim, verderop, is er in ieder geval een plein met een ijssalon en een terras waar mensen koffie drinken of coupes ijs eten.

Het platteland op weg naar het stadje lijkt ook van vóor de Wende. Dat heeft vele voordelen: het is leeg en ruim en stil en er is dus plaats voor de natuur, al weet ik niet of er ook veel landbouwgif is gebruikt. Nu wordt het Wendland gepromoot vanwege de rust en de mooie fietsroutes. Een folder over Lewitz ( dat is een oud Wendisch woord, 'lowit', en dat betekent jachtgebied. Lang voor de DDR, lang voor Duitsland, lang voor de Germanen, lang voor de mensen dit gebied bewoonden, ging hier een gletscher overheen en zorgde voor glooiingen. Nu zien we reliëf en groene hellingen tegen bosgebieden.
=


Het museum in Schwerin trok vòòr die Wende meer bezoekers. Schwerin was ook in DDR-tijd een geliefde toeristenplaats, al waren de bezoekers dan vooral mensen uit het Oostblok, die immers niet naar een museum in Amsterdam of Berlijn konden. Ze hadden hun eigen Hollandse meesters in hun Staatsmuseum. Bovendien was het pedagogisch klimaat in de DDR veel beter voor de kunst: schoolklassen trokken in grote getale naar het museum. Nu komen er nog wel wat mensen, maar de kaartverkoper klaagt over een gebrekkige marketing en eerlijk gezegd ziet het museum er tegenover het 'gouden slot' niet erg aantrekkelijk uit. De verzameling schilderijen is indrukwekkend. De hertogen van Mecklenburg hebben één van de beste verzamelingen van Hollandse en Vlaamse schilderijen van de 17de en 18de eeuw bij elkaar gebracht: Rubens, Rembrandt, Jan Brueghel de Oude en Frans Hals. De Poortbewaker van Carel Fabritius is heel bijzonder. Dan vinden we nog Gerard Dou en Paulus Potter, Pieter Claesz, Willem Claesz Heda.
Van de moderne kunst is er veel te zien van Duchamp en Spoerri, maar de bezoekers van Schwerin lopen bijna allemaal om het slot, dat in de 19de eeuw werd omgebouwd tot een kasteel zoals in Chambord aan de Loire. De pronkkamers geven de krankzinnige rijkdom van de hertogen goed weer. Ik kijk er altijd met gemengde gevoelens naar: hoeveel armoede werd er geleden door de mensen die deze rijkdom moesten opbrengen? Het ging maar om hertogen, al was één van hen ook koning van Zweden.
In 1358 werd Schwerin een deel van het hertogdom Mecklenburg. Voortaan zouden hier de hertogen zetelen. Rond 1500 werd de bouw van het kasteel van Schwerin begonnen.
Toen de Duitse deelstaat Mecklenburg-Voor-Pommeren in 1990 werd gevestigd, werd Schwerin wederom de hoofdstad.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten