zondag 9 januari 2011

Dode eend

Dode eend

Ooit schreef ik een gedicht naar aanleiding van een schilderij van Carl Schuch, dat ik zag in Keulen of Berlijn. Nu zag ik het tot mijn verbazing in het Staatsmuseum in Schwerin. Gelukkig bleek uit de tekst dat dit schilderij één van vijf varianten was.
(http://www.reproarte.com/Kunstwerke/Carl_Schuch/Stillleben+mit+toter+Ente/9985.html).
Ik dacht dat het gedicht in een bundel stond en omdat ik op reis een extra harde schijf meeneem met alle gedichten, zocht ik het op. Maar nee, het was niet te vinden. Had ik het dan nooit op mijn computer gezet? Het was misschien wel 20 jaar geleden. Zou ik het nog ergens op papier hebben? Dat moet ik thuis uitzoeken.
Zou ik het kunnen reconstrueren? Nee, dit is nieuw. Ik ben benieuwd of het lijkt op de oude versie.

Dode eend 2

Zijn kop zo dood dat hij bijna uitvloeit
maar niet op weg naar de koperen pot
met wit geëmailleerde binnenkant.

Het wit dat rijmt met de smalle ring
om zijn hals, verstikkend, met de vlekken
van de vleugel, die vreemd gevouwen is.

Ook de staart is wit. Het ziet er niet naar uit
dat de eend geplukt gaat worden
dat zijn blote lijf gevouwen wordt in de pot.

Hij wordt zo vaak geschilderd dat hij
alleen in verf nog consumeerbaar is.
-
Dode eend 1

Hij is zo dood dat zijn kop
in de pot past, zijn snavel
vloeit weg in de schaduw.

Hij lijkt op een dode hond
met kleurige veren
die wegvloeien in oud hout.

De vleugels bijna al los
van zijn rug, de keelband
een ring van weggewerkt wit.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten